Ook buiten de stad Groningen neemt CareX panden in beheer. Vandaag verlaat ik de stad en reis af naar Winschoten. Daar is sinds een jaar de Oude LTS onder de hoede van CareX. Vlakbij het station is een nieuwe locatie (V)MBO verrezen. De Campus herbergt het technisch, verzorgend en consumptieve onderwijs in deze regio. Tot voor kort werden de lessen verzorgd op de Poststraat. Onbekend in Winschoten als ik ben, parkeer ik op goed geluk op een pleintje in een negentiende-eeuwse wijk. De woningen ademen nog iets van grandeur uit. Volgens de aanwijzingen moet hier ergens de Oude LTS te vinden zijn. Als ik wat ronddwaal, valt het op dat er veel is weggebroken in het centrum van Winschoten. Er is veel open ruimte. Na ettelijke braakliggende terreinen en parkeerpleinen kom ik uit voor het gebouw van de Oude LTS.
Om in een CareX-pand binnen te komen is een mobiel onmisbaar. ‘Bel me maar even als je voor de deur staat, dan open ik wel,’ had Luuk Verpaalen mij gemaild. Luuk is de hoofdbewoner die mij alles zal vertellen over de technische school. Ik weet dat als hij ons telefoongesprekje heeft beëindigd, het een tijdje zal duren eer hij bij de voordeur is; de routes in CareX-gebouwen zijn lang. Terwijl ik wacht, bekijk ik de voorkant van de oude ambachtsschool. Het is een imposant gebouw met een langgerekte bakstenen gevel en metalen raamkozijnen. Opvallend netjes staat het gebouw erbij. De sponningen van de voordeur zijn oranje geverfd, merkwaardig modern in dit naoorlogse uiterlijk. Op de gevel is in reliëf afgebeeld in welke vakken je je hier kon bekwamen: timmeren, metaalbewerking, die weet ik er uit te pikken.
Luuk gaat mij voor door de gangen. Lang en betegeld, dus galmend, is de gang die ons op de tweede verdieping leidt naar zijn woonruimte. De aaneengeschakelde lokalen op de hoek van het pand zijn slim ingericht. Met een enorme boekenkast en een barretje – dat uit het gesloopte noodgebouw werd gered – heeft Luuk een afscheiding gemaakt. Links van de boekenwand wordt gewerkt en bezoek ontvangen, rechts wordt ontspannen, getuige het biljart en de luie banken. Luuk rondt zijn kennismakingsgesprek af met een kunstenaar die binnenkort in de oude LTS een atelier gaat betrekken. Als de jongen is vertrokken steekt Luuk van wal.
Luuk had nooit gedacht dat hij in Winschoten zou gaan wonen. Jarenlang leefde hij in Groningen, waar hij een café dreef en een druk leven in cultureel Groningen leidde. ´Maar´, zegt hij als hij tevreden rondkijkt in zijn ruime vertrek, ´toen ik hier binnenkwam, wist ik dat dit het was. Als ik nu met de trein vanuit de stad hierheen ga, dan voelt het als naar huis gaan. Er heerst hier rust.´
Hij vertelt dat hij meteen de potentie van de oude school zag. Al snel begreep hij dat er in Winschoten geen goede plek is voor creatieve initiatieven. Een goedkoop atelier voor kunstenaars, of ruimte voor bandjes en zang- of toneelgroepen om te repeteren ontbreekt er. Ook moet Winschoten het stellen zonder filmzaal. Luuk staat niet alleen met zijn ideeën. In de lokale politiek begon de herbestemming van het gebouw ook te leven. De Verenigde Communisten namen het voortouw en stelden een plan op om het gebouw te gebruiken voor creatieve doeleinden. In hun voorstel aan de gemeenteraad van Oldambt riepen zij op de oude LTS niet te slopen. De LTS moest niet alleen dienen als kunstvoorziening, maar ook als woonplek en als locatie voor startende bedrijfjes.
Om het bestaansrecht van het idee te staven, organiseerde men op 5 maart j.l. een open dag. De dag stond in het teken van ‘Zo kan het worden.’ Het liep storm, vertelt Luuk. Mensen stonden om 9 uur al voor de deur. Deels uit nostalgie, uit heimwee naar de schooljaren, deels uit nieuwsgierigheid naar de mogelijkheden. Luuk had zich ingesteld op enkele tientallen bezoekers, maar werd overvallen door de toeloop. Eigenlijk was hij de hele dag bezig met het inschrijven van mogelijke ateliergebruikers. De burgemeester van Oldambt kwam en hield een toespraak waarin hij de toekomst van de oude LTS hoopvol beschreef. De open dag heeft de plannenmakerij in een stroomversnelling gebracht. De wethouder en de raad zijn positief om van de Oude LTS een creatief knooppunt te maken. Er wordt druk overlegd in Winschoten.
Ondertussen staat het schoolgebouw niet leeg. Luuk leidt mij rond. Omdat het een technische school is geweest zijn diverse lokalen modelwerkplaatsen, groot en robuust. In een lokaal richt een man en een vrouw tussenwandjes op. Binnenkort gaan ze hier wonen. In een ander lokaal worden de Social Sofa’s gemaakt. Twee mannen bekleden betonnen bankjes met mozaïeken van kleine gekleurde steentjes. Verderop in het gebouw zijn twee begeleiders van de NOVO bezig met een groep jongeren. Zij maken van hout manshoge beelden. De jongeren hebben de ridders en jonkvrouwen met veel kleur zelf ontworpen. Hun fantasierijke kunstwerken zijn bestemd voor de tuin en de inrichting van een opvanghuis in Wedde.
Ooit leerden leerlingen in dit gebouw hoe zij moesten koken. De keuken is deels onttakeld. Luuk betreurt het want hier hadden kookworkshops gehouden kunnen worden. Hij neemt me mee naar de eerste verdieping. In een voormalig vaklokaal heeft hij zijn meterslange legertent opgezet. De tent moet drogen en opgeknapt worden. Met de tent wil hij festivals langsgaan. Vorig jaar stond hij op Habana in Nijmegen, tijdens de feestelijke activiteiten van de Vierdaagse. Het voorste deel van de tent is bestemd voor optredens, achterin komt de bar. Hij hoopt er dit jaar mee op Noorderzon en Oerol te verschijnen. Onder de tentkamer is de voormalige kantine. Daar zou Luuk zijn theatercafé willen vestigen. Een podium voor kleine theaterproducties, filmvoorstellingen en na afloop een drankje. Enthousiast staat hij naar de nog lege kantine te kijken. De schade die brandstichting een jaar geleden aanrichtte is bijna verholpen. Binnenkort komt er een nieuwe vloer in.
Binnenkort. Het woord is vaak gevallen tijdens mijn bezoek. Luuk is druk bezig met de tijdelijke invulling van het pand. Ook hier is sprake van de leegstand voorbij. Doordat CareX er bij betrokken werd, is het gebouw nieuw leven ingeblazen en is het nadenken over een nieuwe functie van de ruimte verbreed. Als het aan Luuk ligt, blijft het niet bij nadenken. Hij zet zich in om van het verlaten schoolgebouw weer een bruisend geheel te maken. Net als ooit hier met honderden scholieren het leven in de gangen en lokalen stroomde, zal binnenkort de creatieve stroom gaan vloeien. Winschoten gaat wat beleven. Binnenkort.
http://www.inhetoldambt.nl/lts
http://www.dvhn.nl/nieuws/groningen/article6703539.ece/Stormloop-in-oude-LTS-Winschoten
http://www.youtube.com/watch?v=V3V7lxsnCsM
http://www.gemeente-oldambt.nl/index.php?mediumid=37&pagid=2655&stukid=20753
http://www.vcp.nu/nieuws/LTS_Zo_Kan_Het_Worden_Dag_groot_succes.htm
