Mijn auto parkeer ik aan de kade van de Oosterhamrikkade. Tegelijkertijd arriveert Hielke op zijn fiets, gehuld in een regenjas. ‘Zet hem maar op de binnenplaats, anders krijg je een bekeuring,’ roept hij tegen de wind in. Snel rij ik door de poort naar binnen en ren, plassen ontwijkend, de parkeerplaats over. Hielke opent de deur van de oude drukkerij en verontschuldigt zich voor de binnentemperatuur. Als de drukkerij niet gebruikt wordt door theatermakers of kunstenaars staat de verwarming uit. Maar in de studio is het beter, belooft hij. Hielke gaat me voor door deuren en gangetjes. En inderdaad:de gaskachel heeft de kou verdreven.
Studio
We staan in een vertrek dat dient als studio. Hielke begeleidt bandjes bij hun demo-opname of cd om te wennen aan het spelen in een studio en aan de akoestiek. Vol plezier vertelt Hielke hoe hij zijn materiaal regelt. De balkjes die het raamwerk van de tussenwand vormen, hield hij over aan de sloop van een wandje op de zolder boven de drukkerij. De 
wandplaten kreeg hij van een bedrijf voor een fles Berenburg. Houten stellingplanken uit het magazijn van nummer 7 gebruikte hij om ramen geluidsdicht te maken. Wij lopen een smal afgetimmerd deel van de studio in. ‘Kijk, hier kan ik door dit raam de muzikanten zien als zij spelen.’ De werktafel staat vol met opnameapparatuur, geluidsboxen, podiummonitoren en speakerstandaarden. Kabels en microfoons liggen gerangschikt naast de computer. ‘Deze wand is geïsoleerd en kan makkelijk weggehaald bij vertrek.’ Hielke vertelt dat hij direct zag dat hij de studio goed kon gebruiken als muziekruimte, als ontvangstruimte of werkplaats voor schilderen of fotografie. Hij verbouwde het zo dat hij de plek flexibel kan benutten. Het kostte hem weinig geld. ‘Ik doe alles met hergebruik van spullen. Met minder geld meer doen. Een dweil en stofzuigerzakken is het enige dat ik gekocht heb en de rest heb ik gekregen. Zo ben ik begonnen met niks.’
UMCG
Hielke realiseerde vanaf 2008 in De Oude Drukkerij (DOD) een plek voor zichzelf en voor anderen. De bedrijfsruimte werd gebruikt door het UMCG als huisdrukkerij. Op nummer 7, het buurpand, kwam dagelijks voorraad voor het ziekenhuis binnen. Vrachtwagens brachten die middelen naar het ziekenhuisterrein. Uiteindelijk kwam er een centraal en groter magazijn op een beter bereikbare plaats en kwamen Oosterhamrikkade 5, 7 en 9 vrij.
Repetitieruimte
Bij CareX meldden zich mensen voor repetitieruimte in DOD. CareX zocht iemand om dit in goede banen te leiden. Zo werd begin 2008 Hielke benaderd als programmeur en beheerder. In het begin kwam er veel toneel, Jonge Harten en Noorderzon. Hielke wist de Popacademie Leeuwarden en Hanzehogeschool te interesseren voor de ruimte. Hij maakt dan een afspraak met de juiste persoon daar, en laat zien wat mogelijk is in DOD. ‘Ik heb daar enorm de swing aangegeven, omdat ik een enthousiaste boy ben.’ Ook BK050 , Grand Theatre en de RUG (theaterwetenschappen) maken gebruik van de locatie.
Voor het repeteren en opvoeren zijn twee vloeren beschikbaar. De begane grond, witgeverfd, oogt industrieel met de tien betonnen pilaren, systeemplafond, elektrische leidingen, ontelbare stopcontacten en granitovloer. De Papierzolder heeft een houten vloer, muren van rode bakstenen en balken die het dak ondersteunen. Het is onverwarmd, maar dat doet niets af aan de intieme sfeer. Zelfs als Hielke het tl-licht aanklikt – ‘Daar mist nog een tl-bak, maar dat komt wel’ - blijft het knus voelen. Bij een sloop regelde hij die bakken. ‘Het is uniek om dit te kunnen doen, met niets. Zo rommel ik de boel bij elkaar, ik ga ervan uit dat het niets kost. Met mijn 31 jaar oude Volvo met rechte laadvoer, knor ik zo alles bij elkaar.’ Met zijn enthousiasme weet hij binnen te komen bij gebouwen die onttakeld worden, ritselt hij stoeltjes en tafeltjes. Zo kwam hij zelfs aan een twaalfdelig podium.
De ruimtes worden voor diverse kunstuitingen gebruikt. Bijvoorbeeld als poppodium. De Oude Drukkerij draaide mee in het Rocketride to Grunn City-festival in januari met singer-songwriters. Augustus wordt gereserveerd voor het Noorderzonfestival. Ook andere kunstvormen vonden in De Oude Drukkerij een podium. Diverse afstudeerprojecten van de Popacademie Leeuwarden werden er gehouden. Studenten bouwden hiervoor audiovisuele installaties, waarin beeld, geluid en omgeving samenkwamen. De studenten kregen in DOD alle ruimte om te experimenteren en te groeien.
Culturele kruisbestuiving
In het buurpand (nr. 7) hebben diverse kunstenaars hun atelier. Hielkes wens is dat DOD kan bijdragen aan hun culturele kruisbestuiving. Theatermakers kunnen hier decorbouwers ontmoeten, muzikanten kunnen in contact komen met vormgevers. Zo’n platform wil DOD zijn. Zijn werk in DOD noemt Hielke ‘integer creatief bezig zijn.’ Integer is dat mensen zich op hun gemak moeten voelen, met elkaar samenwerken en elkaar nooit iets opleggen. De mensen die het pand gebruiken mogen hem alles vragen. Maar er zijn grenzen. Mensen gebruiken het gebouw soms te ruig, omdat ze denken dat het toch plat gaat. Hielke wijst hen dan ook terecht. Het pand moet netjes blijven.
De toekomst voor DOD is onduidelijk. Zolang die onzeker is, werkt Hielke als programmeur aan deze broedplaats voor bestaande en nieuwe kunstontwikkelingen. Kunstenaars ontmoeten elkaar en ontplooien zich. Het artistieke netwerk en de creatieve kruisbestuivingen vormen het niet-tastbare resultaat van DOD. Hoe lang dit kan voortduren is onbekend. Voorlopig kan Groningen gebruik maken en genieten van deze bijzondere creatieve werkplaats.
